Insan zihni

Tüm deneyimler yalnızca, beynin içinde yer alan nörofizyolojik süreçlerden başka bir şey değildir. Holografik modele göre bizim bazı deneyimleri, örneğin duyguları içsel gerçeklik; bazılarını, örneğin kuşların ötüşünü, köpek havlamalarını da dışsal gerçeklik olarak algılamamızın nedeni beynimizin bizim gerçeklik olarak deneyimledigimiz içsel hologramı oluşturduğunda onları, oraya yerleştirmiş olmasıdır. Bununla birlikte daha önce de gördüğümüz gibi,beyin "orada" olan şey ile "orada olduğuna" inandığı şey arasında her zaman bir ayrım yapamaz; organlarını yitirmiş kişilerin bazen yitirmiş olduğu organlarını hissetmeleri de bu yüzdendir. Başka türlü söyleyecek olursak, bir nesnenin holografik yöntemle çalışan bir beynin içindeki imgesi, duyular üzerinde o nesnenin kendisi kadar etkilidir.

Bu durum, bedenin fizyolojisi üzerinde de aynı derecede güçlü bir etkiye sahiptir ve hemen hepimiz bunu yaşarız. Örneğin, çok sevdiğimiz bir yakınımızla kucaklaştığımızı hayal ettiğimizde kalbimiz bu olay gerçekten oluyormuş gibi hızla çarpar. Ya da olağandışı korkulu bir deneyimi anımsadığımızda avuç içlerimiz terleyebilir. Bedenin imgelenen bir olayla gerçek bir olayı birbirinden ayıramaması durumu ilk bakışta garip görünebilir ancak holografik model ki bu, gerçek ya da imgesel olsun, tüm deneyimlerin holografik olarak düzenlenmiş dalga boylarından oluşan ortak bir dile dönüştürülmekte olduğunu öne süren bir modeldir dikkate alındığında bu durum şaşırtıcı olmaktan çıkar. Ya da Achterberg'in işaret ettiği gibi " İmgelere holografik anlamda bakıldığında mantıken, fiziksel işlevler üzerindeki sonsuz güce sahip etkileri de ortaya çıkmış olur. İmgeler, davranışlar ve bunların fizyolojik sonuçları aynı olgunun birleşik bir görüntüsüdür.

☀️Michael Talbot☀️